Temel siyer kaynaklarımızdan olan İbn Hişâm’ın es-Sîre’sinin en önemli şerhlerinden olan Ravdü’l-ünüf’ü, emsalleri içerisinde farklı bir konuma sahip bir eserdir. Ravdü’l-ünüf, klasik bir şerh olmasının ötesinde rivayetle dirayeti birleştirip karşılaştırmalı şerh usulünü ortaya koyan bir çalışmadır. Ravdü’l-ünüf, her ne kadar İbn Hişâm’ın es-Sîre’sinin bir şerhi olsa da orada yer almayan birçok haberi, şiiri ve rivayeti içeren bir şerhtir. Ravdü’l-ünüf, sadece rivayetleri aktaran bir çalışma değil, diğer siyer ve ensâb kitaplarında yer alan rivayetleri birbirleri ile mukayese eden, tahkîk eden ve onlar arasından bazılarını tercih edip, bu tercihlerinin sebeplerini ve delillerini ortaya koyan bir çalışmadır. Ravdü’l-ünüf, rivayetleri tahlil ederken çok ciddi bir şekilde akıl ve mantık süzgecinden geçiren; tarihî olaylar arasındaki irtibatları tespit etmeye çalışan ve kanaatini tarihsel akışa uygun olup olmadığına göre bir değerlendirmeye tabi tutan bir eserdir. Ravdü’l-ünüf, bir konu hakkında görüşünü ortaya koymadan o konu ile alakalı ulaşabildiği bütün rivayetleri toparlamaya çalışan bir şerhtir. Eğer ulaştığı rivayetlerden tam anlamı ile teskin olmazsa kendi görüşünü söylemekten geri durmayan bir çalışmadır. Ravdü’l-Ünüf, kullandığı kaynakları karşılaştırmalı olarak kullanmaya dikkat eden bir çalışmadır. Bir kaynaktan naklettiği rivayeti elinden geldiğince aslî kaynağından teyit ederek kullanmaya özen gösteren bir şerhtir. Ravdü’l-ünüf, bir siyer kitabı olmasına rağmen zaman zaman fıkhî konulara, tarih boyunca çokça tartışılan ruh ve nefis gibi kavramlara, az da olsa kelamî mevzulara yer veren bir çalışmadır. Ravdü’l-ünüf, siyer, tarih ve ensâb konusundaki zengin içeriği ile bir Siyer Ansiklopedisi; şiir, edebiyat ve dil konusundaki tahlillerinden dolayı bir Arap Dili Kamusu, başta fıkıh, hadis, tefsir olmak üzere birçok ilim dalına ait bilgileri isabetle aktarmasından dolayı bir İlimler Külliyatı olmayı hak eden bir çalışmadır.