Kendilerini Mısır'dan çıkarmış bulunan öz peygamberlerinden "tapınmak için" bir put isteyen İsrailoğulları'na, Musa aleyhisselamın "mikat"ta bulunduğu sırada O'nun yokluğundan yararlanarak, istemiş bulundukları "put"u yapan, bu yaptığı puta tapınmaya çağıran ve çağrısında da başarıya ulaşıp kavmini puta tapındıran Samiri, eğer sıradan bir put yapımcısı olsaydı, belki de, hakkında konuşmak/yazmak gerekmeyecekti. Nitekim insanlığın geçmişinde ve de günümüzde birçok "put üreticisi", "put yapımcısı" ve "put koruyucusu" bulunmasına karşın, Kur'ân-ı Kerim, yalnızca, iki put yapımcısının adını anar. Bunlardan biri, İbrahim aleyhisselamın babası Azer; diğeri de bu kitaba konu edindiğimiz Samiri'dir.